Sevgililer Türküsü

Ben sevgi denizinde yüzerken Sen ıhlamur ağaçları altında Güneşi bekliyordun Eğer güneş girerse gözlerine Yitirdiklerin gelecek aklına Beyaz bir buluttan inen gözyaşları Yüreğinde ırmak olup akacak Acıların çoğaldığı yerde Dostların altın sözleri aklında yer edecek Gecenin bir yerinde zambaklar türkü söyleyecek "Söğüdün çarşısına gün doğar karşısına Ah insan hile yapar mı kapı bir komşusuna Aldırdın beni Gül iken soldurdun beni" Kardelenler solmuş Çiğdemler çamura bulanmış Acı acı gülümsemiş Ayrılık acısını tadanlar bilir Ayrılsalar da sevda güneşi doğar gönüllerde Sen aşk ateşinde yandın mı hiç İki hayat arasında çaresiz kaldın mı? Uykusuz gecelerde yanık yanık türkü söyledin mi? Söyleseydin alay etmezdin türkülerle Akasyalar çiçek açtı bugün Sarı beyaz çiçekler Görkemli sabahların dili oldu Ben kalbin ortasına çökmüş kederin Acılarını paylaşırken Gözlerin yağmuru içiyordu Dünyanın bütün çiçekleri benim olsa Yüreğimdeki yangın sönmez İnsan onuruyla alay eden serseriler Aşkın cennetinden ne anlar Ne bilir görkemli sanatın dilinden Ne anlar Cennet güneşinden Aşkın dili yok ki anlatsın derdini Engin okyanuslara açtım yüreğimi Rüzgar gözlerimi alıp gitti Görmeyen gözlerimle gördüm dünyayı Seni sevgilim Umutsuz aşkımı anlatırken sana Aşk yağmuru akıyordu gözlerimden Sen ise vahşi doğa gibi hırslıydın Haykırıyordun Ben bir günde olsa yaşamak istiyordum Toprağın altında bin yıl yaşamaktansa Bir gün yaşamak iyidir Ağlama sevgilim Sen benim cennetimsin Güneşimsin